Osman Eroğlu Osmaniye Şiirleri - Şair Os ...

Suyunu çıkarırdın taşın
Hikmet ellerde mi idi?
Korku nedir bilmez,
Bileğin bükülmez,
Hiç devrilmezdin.

Güven esastı
Yalındık
Anlaşılırdık
Aynı havadandık
Aynı dili konuşurduk
Aramızdaki ünsiyet

Benim memleketim de
Benim gibi.

Havanın ne zaman açık,
Kapalı olduğu belirsiz.
Gündem;

Şanlı şanlı dalgalan bayrağım.
Senin için yaşar
Senin için
Ölürüm bayrağım.

Onur, izzet, şeref
Ecdattan kalan miras
Emanet bize.

Buz dağları,
Kutuplarda eriyor.

Atmak ne kolay
Kaleci de yoksa
Yuvarla yuvarla ne olacak.
Yumurta değil ki…!
Yuvarla yuvarla
Alışkanlıklar ne kötü.

Kaldır kapanı bir bak hele,
Kimler ne söyler,
Sana,
Peygamberine,
Terörist derler.
Bunlar ne hayasızlar ah.

Adam Ol

Tuz kuruysa, atış serbest
Yuvarla kayaları, Altta kalan kalsın.
İsterse çıksın canı,
Yok öyle yağma, yok.

Kulak kesildim sana
Çocuk gibi,
Ayak tıkırtısı duyduğumda annem mi diye,
Yağmur bekleyen toprak gibi
Okudum seni.
Tozlu raflarda ki küflenmiş kitap gibi,

Yapraklar bir, bir dökülüyor,
Sarısı yeşile katılmış, kurumuş,
Rüzgar bekliyor dalında,
Can damarı çekilmiş.

Her an yeni bir fırtına,