Osman Bıyıklı Şiirleri - Şair Osman Bıyıklı

Hiç aklıma gelmezdi annem, Gecelerin bu kadar soğuk, bu kadar zalim olacağı, Gece kara basan gibi çökmüyor üstüme, hırkamdaki sökük rüzgar almıyor, Sen hiç üzülme annem, hiç korkmuyorum ben; hiç üşümüyorum ki, Hasret bu kadar yakmamıştı hiç, ayrılık bu kadar uzamamıştı annem, Nefes almanın bu kadar zor olabileceği aklımdan bile geçmezdi, Gözyaşlarım neden bu kadar ağır, birkaç damla su değil mi ki hepsi, Neden ellerim de kara toprak var şimdi, daha dün değil miydi, avuçlarımdaydı ellerin, Dün değil miydi gözlerinin sevgi sevgi bakışları, neredeler şimdi annem, Bak saçlarım yine darmadağın, elbisem kırış kırış yine, ama olsun çünkü sen varsın, Varsın değil mi annem Varsın, değil mi annem ! Sen hiç ama hiç üzülme annem; ben hiç ağlamıyorum ki... OSMAN BIYIKLI

Bir yelkenli olmak isterdim
Ufuklara açılmak, deryalarda yüzmek
Gitmek, gitmek ta! Uzaklara
Sonsuzluğa, mutluluğa, hüzne ve aşka.

Bırakmak isterdim kendimi denizin o yumuşacık ellerine,