Sarardı kızardı dalların yaprakları
Kar yağdı doruklarına dağların
Şiirinde şairin kesilmiyor ardı arkası kelimelerin
Hisleri fikirleri coşuyor dizelerinde şairin
Tabiatın envai çeşit çiçekleri toprakları yeşilliğin
Kuş uçmaz kervan geçmez
Garip meçhullerde
Kimsesiz bir adanın ortasındayım
Kuş cıvıltısı aslan kükremesi
Evrenin sonsuz boşluğunda
Eksik etme gülüşünü yüzünden
Süzülmesin bir damla yaş gözünden
Ayırmasın Mevlâ’m seni özünden
Sevdalımsın dönmem sevdam sözünden
Yazın kavurucu sıcağıyla gel
Güzün savurucu rüzgârıyla gel
Kışın buğulu ayazıyla gel
Gel de gönlüme baharı getir.
Alevin samanı yaktığı gibi
Dalgasız deniz misali durgunum
Dalmışım derin düşüncelere böyle suskunum
Ne çare ki yine yoksun yanımda
Gönlünün yuvasına talip, çaresiz bir kuşum
Şimdi resmine bakar bakar ağlarım
Gül, güzeldir, doğaldır, doğadandır
Sevgilinin kokusudur, duadandır
Gül, sevgidir, sevgilidir, aşktandır
Şefkattendir, merhamettendir, bakıştandır
Gün dağlara doğru yaslanırken
Akşam yorgun düşer karanlıklar üstüne çöker
Bulutlar kızıla gökyüzü küle dönerken
Yalnızlık kollarını açar, ruhumu,bedenimi örter
Kimsesizliğin hüznü ilmik ilmik boynuma geçerken
Bu akşamlar kimsesizleri yüreğinden avlar
Duruyor karşımda hayalin öylece
Gözlerine bakıyorum göz gözeymişiz gibi
Dertleşiyor, konuşuyor, içimi döküyorum
Öylece susup oturuyorsun, yokmuşum gibi
Ellerini tutuyorum hayalinin, sımsıkı tutuyorum
Bir nehir akıntısında gece gündüz
Vaktin nasıl geçtiğinden habersiz
Bir başka âlemde gezintiye çıkıyor
Gözlerden kayboluyorsun
Dinmeyen ümitlerin hayallerinde
Yeni bir ufka yelken açıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!