Ardıçlı dağların mor yamacında,
Akan pınarların güftesiyim ben.
Açan çiçeklerin nazli tac'ında,
Düşen şebnemlerin buse'siyim ben.
Arılar oğulda, oğul balında,
___ Baba bu gün niye bayram?
Anlat bana bilmeliyim.
Manasını anlayarak
Kutlamaya gelmeliyim. ___
Bu gün kıyam günüydü ayaklandı yiğitler,
Bana barış diye haber salmışsın
Kırdığın kollarım barışmam diyor
Belki aldatmaya karar almışsın
Döktüğün kanlarım barışmam diyor.
Senin hakkın var mı barış yapmaya?
Fikrim bana yabancı, ayaklarım yol bilmez.
Ellerim böğrümde tutunacak dal bilmez.
Beni benden hangi el, hangi kuvvet?
Gönlüm bir başka olmuş, kolay bilir zor bilmez!
Içimdeki iblisler, hükmediyor aklıma,
Yıkılmış haneler bacası tütmez,
Ne oldu köyüme nazar mı deydi?
Tavuklar eşinmez, horozlar ötmez,
Ne oldu köyüme nazar mı deydi?
Evler terkedilmiş, bomboş sokaklar,
Sonbahar mı değdi ömür demine?
Çağlayan suların çekilmiş gider.
Kırağa mı düşmüş tepelerine?
Kış kapı önüne dikilmiş gider.
Sisli hatıralar ruhunda sancı,
Ümitler çiçek açtı, beyaz gül bahçesinde.
Şebnemlerin sevdası, içime dolarken gel!
Beklediği bahardı vuslatın neşesinde,
Bülbüller gül dalında, hülyaya dalarken gel!
Hani, karlar erirken fışkırır su topraktan,
Osman ARSLAN Ankara Güdül Sapanlı Köyü 1959 doğumludur. Yozgat İmam Hatip Lisesi mezunu olup, Ceyhan Ziraat Bankasından emeklidir. Evli ve beş çocuk babası olan şair, halen Ceyhan'da ikamet etmektedir.