Bundan sonra nehirler kalsın bende rehin.
Parmaklarım da sesleri aşınsın dalgaların.
Kıyıya ulaşmasın göçer kuşlar dalda kalsın.
Dokunamadığım öylece dağınık saçların.
Dört mevsim her gün böylece kalsın.
Ah dağınık akşamlar toplanın derli toplu.
Kaplamış kasvet, odama düşmüş gökyüzü.
Kara kara gölgeler eğlenin biçare bensiz.
Sevmedim sevecek kadar yaşayın siz.
Ben yaşıyorum hala o eski resimlerde.
Fırçaların icat ettiği o mutluluk benim.
Ben öbürüyüm aramayın en solda köşede.
Bakışlarda kaldım birinin dinince yağmur.
Toprak kukusunu almaz sessizlik ve bulut.
Kenan Gezici 21/09/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 21.9.2025 13:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!