“yapraklar gülüşüm”
oysa betonadır her bakış
griler koşar göz değmemiş her yere
asırlar geçse iyileşmez göbekteki apseler
yaranın bilinci kendini yeniler!
“yaprakları düşürme”
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
''Yüreğine saglık,Güzel yürekli kardeş...Tebrikler,İbrahim Ethem Bingül''
güzel çevreci düşüncelerin ve şiirin için tebrikler
Turhan Toy
değişik ve güzel bir konu seçmişsin kardeşim etkiyeyici..... yalnız kalbi boş olan için ......hiçbir zaman ulaşamadığım(dır)
sevdiğim! sonu çok güzel bitmiş ulaşabildiğin birisi olur elbet :))
güzel bir konu & duyarlı bir şiir.....fakat betonu doğru yerde ve doğru formda kullandıktan sonra; Ronchamp Şapeli gibi, ortaya güzel ürünler de çıkabilir.... tebrikler ...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta