hiç kıskanmadan;
yaprak yaprağa...
dal dala...
ağaç ağaca değerdi...
buna,
ORMAN denirdi..
bu bize
BARIŞI anlatırdı...!
hiç kıskanmadan;
el ele...
göz göze...
söz söze değerdi...
buna,
İNSANLIK denirdi....
bu da bize
KARDEŞLİĞİ anlatırdı...!
BİR AĞAÇ GİBİ HÜR...
BİR ORMAN GİBİ KARDEŞCESİNE...
Fikret Turhan-Yalova,28.06.2014
Fikret TurhanKayıt Tarihi : 28.6.2014 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!