Ne zaman Orhan Kemâl gelse aklıma
Kaldırımlarına alkol ve figüran yağan
bir Yeşilçam sokağında
sırtında yoksul bir yağmurluk yılgın ve mustarip görürüm Onu!
ve paçasına çamur fırlatan bir chevrolete
sunturlu bir küfür savurduktan sonra
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta