Bir ilkbahar günü,her yer yeşil tek kuru ağaç o ulu çınar.
Su alamamış,vakit tamam,yanı başın da gürlese de koca pınar.
Şimdi belkide eski günleri yad ediyor,yada geride kalmış bir çok anılar.
Sağında solunda kurulmuş salıncaklar,kollarında sayısız sallanan çocuklar.
Kuruyup kalsa da hala eski heybeti var,o yaşlı,asırlık,iri gövdesinde.
Ergenekon dan çıktık.
Ince belli dağlardan.
Dere tepe düz gittik
çile dolu yollardan.
Oğuz Kağan ve boyu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!