Hayatındaki boşluk alıp götürse seni,
Sonsuzluğun içindeki kimsesizlikten.
Bütün gerçekler çıkmış gözlerin, dillerin arasından;
Tutsam şu kimsesiz ellerinden,
Sürüklesem seni sonsuzluğa.
Her şey bir hayalle başlamıştı oysaki,
Düşlerdim dünya kadar küçük hayaller,
Sanki sonu olmayan bir yol misali.
Yoksa yalan mıydı hayaller, gerçekler gibi.
Hayallerinde kaybolmak, daha derin anlamlar taşıyordu bir zamanlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!