Orhan Demirtaş Şiirleri - Şair Orhan Dem ...

ve ben sana
..........divandan şiirler okuyordum
iki gözümü seriyordum senin üstüne
.................................yeşil ve çıplak
saçını örüyordum
zincirine vurulan yalnızlığımın

çok uzaklara atılan bir taştı ellerim
gök kubbeyi çatlatacak kadar adamdım oysa
...................................bakışların kadar adam
tövbesiz bir mabette
.......................bir kadının gözleriyle ağlarken
ve tam kederim beni boğacakken

baharda
kardelen çiçeklerinin üzerine düşen
...yağmur damlalarının toprağa süzülüşünü
............hayret, hasret ve keder içinde izleyen
gizli geçitlerde ve uçurumla da
..................büyüyen yüreğimin derinliği

kökleri soylu rüzgarım
düşlerimi kutsallaştıran nazlı çiçeğim benim
açlığım ve susuzluğum
...........ve benliğimi kanatlarına vurduğum

sen, ey kemancının kederli sesi

günün ya da gecenin herhangi bir vakti
....en çok senin düşünü görüyorum bugünlerde

ayağına geliyorum

.........eline geliyorum

seni tanrım her yere yazmışta
......bir alnıma yazmamış....
................................ne garip....

Orhan DEMİRTAŞ

öyle çok yaktın ki canımı
........artık ne seni istiyorum
....................ne de senden başkasını

hangi yanına uzandıysam açıkta kaldım
oysa ben sana sadece ''yar'' ol demiştim

insan her gün, her gece aynı gözleri mi hatırlar

her şey ne kadar çok sen olmuş öyle
baktığım her yerde sen varsın
.........................gördüğüm her yerde sen
bir hayal olmuşum benimde,

ey can
..............nasıl bir sevdadır bu çektiğin
seni öldüren ama kendisi ölmeyen
seni diyar diyar gezdiren,
...................................kendisi gitmeyen

seninle başlayan söze
....isminin dergahına değen göze bismillah

yüreğimden yüreğine her gece bin mektup yolladığım
.................................................................yüze bismillah