Ben senin kim olduğunu biliyorum
İstinyede bir gemide unutulan
Serseri bir çocuğun eski oyuncağısın
Hiç bitmedi yolculuğun
Bir kayboldun birdaha bulunamıyorsun
Ellerin yok ki dokunmuyor kimselere
Gözlerinin içinde resmim duruyordu
Ayrilik günüydü agliyorduk
Rüzgar bulutlari uzaklara sürüyordu
Belki bulutlar degil basimiz dönüyordu
Her nefes alista birlikte ölüyorduk
Karanlığın avucunda kaybettim gözlerini
Elimde bir gül dolanıyorum
Henüz bitmemişti yolculuğumuz
Aklın bir başka yolculukta
Sen kendine yetmiyorsun
Hiç kimse sana yetmiyor Patrika
Anne ben ölüyorum
Hüzünlerim pusuda
Dört bir yanda kurşunlar
Göğsümü delip geçiyor
Anne ben ölüyorum
Her yanımda zebaniler çoğalıyor
Bulutsuz bir yağmur bekliyorum
Gözlerim gözlerine değdiği gün
Ağır nemli gözlerimden alıp götürdüğün
Hangi ellerinle kimbilir
Hangi yüreğimden kaçırarak
Hırsızlama alıp götürdüğün
Sarışın güneşin aydınlığında iki genç ölü
Bir ben birde sen ölümle alay ederek
Sönmemiş gözlerimizi son defa örterek
Kahrolası bu şehirde çığlıksız ölüyoruz
Yaşamaya inat son defa son defa
Vuslatı esmer bir gecede kaybetmişiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!