Gör neler ettin bana,düştüğüm şu hale bak
Ömrümün baharında,saçlarıma doldu ak
Eserinle gurur duy,ellerine kına yak
Çık artık hayatımdan,git beni yalnız bırak
Kalan şu son ömrümde,ne olur rahat bırak
Görünce gözlerinde,fırtına izlerini
Unuttum birden bire,kendi kederlerimi
Yağacak bulut gibi,dopdoluydu o gözler
Unuttum birden bire kendi kederlerimi
Görünce gözlerinde,fırtına izlerini
Ufuklar gibi sonsuz,denizler kadar derin
Ruhumda fırtınalar yaratan o gözlerin
Bazan ateşler saçar,bazan serin mi serin
Ruhumda fırtınalar,yaratan o gözlerin
Güzelsin bir gül gibi,güzel senin her yerin
Gözlerin bağrımı deldi,o bakışlar ok mudur
Pare pare oldu sinem,sen de insaf yok mudur
Ben aşık-ı biçareye,bir tebessüm çokmudur
Aşkınla bak perişanım,sende insaf yokmudur
Gönül verdim bir dilbere
Döndüm sararan güllere
İçimdeki gizli aşkı
Söyleyemem kimselere
Vuruldum o ince bele
Gördüğüm zaman seni,unuturum her şeyi
Bana sensin öğreten,sevilmeyi sevmeyi
Sende buldum yeniden,yitirdiğim neşeyi
Bakışlarında çözdüm,aşk denen bilmeceyi
Seni bir gün görmesem,Mecnun gibi ararım
Gönül,hala sevmekten,bıkmadın usanmadın
Bende saçlar ağardı,sen nasıl hep genç kaldın
Duvardaki o resme,bakıp aldanma sakın
Kendi gençlik resmini,yoksa ayna mı sandın
Aldandın deli gönül,bilsen nasıl aldandın
Maziyi hatırlayıp,neden yanarsın gönül
Dertleri bir zevk gibi,her an anarsın gönül
Kalbim aşka kapalı,diyerek avunma hiç
Çapkın bir bakış yeter,hemen kanarsın gönül
Tatlı bir gülüş yeter,tekrar kanarsın gönül
Izdırap dolu artık,bütün günler geceler
Gel de gör şu halimi,beni ettin derbeder
Bir ömür bana yalnız,verdiğin,elem,keder
Gönül senin elinden,çektiğim artık yeter
Bil ki senin yüzünden,çektiğim bu çileler
Gönlüme bir afetn narı düştü yanıyor
Vefa nedir bilmiyor,durmadan aldatıyor
Söz veriyor gelmiyor,yalanlar anlatıyor
Gönül isyan etsede her süzüne kanıyor
Yanmış gönül bir defa,ne yapsın katlanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!