Laiklik yarışı hep önde gitti
İnsanlık diyersen onunla bitti
Eş dost çıkar için yad olup gitti
Benliğimız kayboluyor eyvah ey.
Namus para ile satılır oldu
Bülbül gülden ben talihten gülmedim
Huzur sevinç nedir hiç tadamadım
Bahçe yetiştirdim henüz dermedim
Ömrüm vefa eder derermiyim ben.
Bu beden bu yükü taşımaz oldu
Sadık sırdaşlarım kalemle defter
Biri yazar biri bağrına basar
Sizlere diyorum ey yüce dağlar
Sizden duman benden keder eksilmez
Gördüm ki insanla ortak yönüz var
KARDEŞİM
Hayal etmez iken bir an var olan
Dünya varlığını gözünden alan
Doktor hemşireyi arkadaş kılan
Dertler yoldaşın olur kardeşim
Gurbet el insanın ömrünü söker
Yetim insan gibi boynunu büker
Kurda kuşa dahi hasıret çeker
Vatanımdan ayrı kaldım ağlarım
Hasretlik çekmeyen ne anlar halin
Yaşam için geldik biz bu dünyaya
İnsan olan baş vuramaz hileye
Atanı örnek al düşme hataya
Gelin Vatan için birlik olalım.
Vatan ı korumak en başta gelir
Tek teselli buluyorum
Defterın satırlarında
Sıla ırak gurbet acı
Ağlarım ben gurbet elde
Garip elde ben öksüzüm
Giydın penbeleri salınıp gitme
Güzellitın yeter cilve naz etme
Sen bir tomurcuksun yadlara gitme
Korkarım güllerın solar güzelım.
Kısa düz saçları sarışın teni
Her sabah süslenır geçer
Güzel kokuları saçar
Görenler kendınden geçer
Kırların lalesi kızlar.
Salınarak yürür gider
Güzel ağladında sinem dağladın
O an susmuş kalemimi söylettin
Seni düşündükçe bil mecnun oldum
Derdinin ortağı olayım güzel
Derdimi yazarsam satırlar almaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!