Ordugah Şiiri - Poyraz Özbey

Bir dağ başında kuruldu otağ,
Ay yıldız parlak, gökte bir bayrak.
Seslenir rüzgâr, zaferden yana,
Yiğitler bekler, vatan uğruna.

Tüfek omuzda, süngü parlıyor,
Gözlerde ateş, yürek çağlıyor.
Bir nehir gibi coşkun, akıyor,
Zafer türküsü göğe çıkıyor.

Mehmetçik nöbette, dimdik ayakta,
Düşmez dizleri, kara toprakta.
Bir emir gelir, vakit yakındır,
Ordular yürür, şafak sakindir.

Siperler dolar, sesler yankılanır,
Gök gürler gibi, dağlar sarsılır.
Vatan aşkıyla çarpan bu yürek,
Ölmez, dirilir her yeni fecrek.

Ordugah bekler, şanlı bayrağı,
Al kanla yazmış tarihe bağı.
Kılıç da, tüfek de, tek bir sözde,
Zafer bizimdir, gideriz özle!