Ordayım Gel Şiiri - Kazım Üçok

Ey benim dağ çiçeğim nazlı ceylanım
Bir acayip hale düştüm, dardayım gel
Beni dertlere salan derd-ü belalım
Karabasan gecelerdeyim, zordayım gel!

Yok senden gayri sesimi duyan
İşte hal-i ahvalim sana ayan
Ölüm uykusunda olsan da uyan
Ateşlerlerdeyim, kordayım gel!

Deli gönlüm aklım ile küsüştü
Sevda bir yana, can bir yana düştü
Ay dolandı, sene geçti yıl geçti
Bir kırık dal gibiyim,
Küsüp gittiğin yerdeyim gel

Vakti gelince solsa da rengi güllerin
İnan ki bülbül-i şeydadır senin yerin
Bir mihraba uzanır gibi uzansın ellerin
İşte yapa yalnızım, burdayım gel!

Şöyle baktım da dün gece karşı dağlara
Dağlar bahtımdan, bahtım dağlardan kara
İsyanım var böyle sebepsiz ayrılıklara
Acılar içindeyim, ahu-zardayım gel!

Sanki mezat vaktinde, bir öksüz kurbanım
Bedenim pare pare, dökülür her yanım
Bir meçhule yolcuyum, gam yüklü kervanım
Borandayım kardayım gel!

Adın andıkça bir sızı düşer şurama
Hiçbir ilaç deva olmaz yarama
Beni başka yerlerde arama
Ben halâ, ordayım gel,
Ben halâ, ordayım gel!..

25.Haziran 2025