Güneşin orta yerinde kavrulduk.
Yandık da öyle tutuştuk.
Kimseler duymadan, görmeden, bilmeden olduk.
Olduk da çoğaldık, çoğaldık da büyüdük.
Eller birbirine değmeden,
Gözler değmeden,
Evinin küçücük penceresinden bakardın hayata.
Olsun ben seni öyle de sevdim.
Cam kırıklarıyla doluydu pencerenin önünden geçen yol,
Her geçişimde o yoldan pencerenin önüne gelene kadar
İçim acıya acıya, bata bata, kanaya kanaya, gerile gerile...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!