Konuşmak değil,
Ağlamaktır dilimiz
Ve gözyaşlarıdır anlatabileceklerimiz.
Tükenenlerin içinden
Seve seve üzülenlerdeniz biz.
Bir ruh hastasıyım
Aklından yoksun,
Elleri titrer,
Güzel konuşur,
Kekeme yazarım.
Dudaklarım sustukça
Gözlerim konuştu sana.
Yalanladım kendimi
İçimde sustuğumu sakladıkça.
Bulutlara diktim yüzümü,
İçimde hırsız bir yan
Dokunsam ağlar, dokunmasam çalar
Gölgemin bir yansımasıyım
Bedenim hırsız bir can.
Ulaşamıyorum kendime
Hayaller ıslak,
Gözler ıslak,
Gözden ırak,
Belki birer tuzak,
Ütopya dediğin
Uzaktan yakına bakmak.
Çoklar içinde yalnızlık içindeyiz
İçimizde başkalarından kendimiz
Farklı dünyalarda aynı yüzleriz
Birileri birilerini andırıyor
Birileri birilerini çiziyor
Bizden giyinip sizden görünüyorlar.
Bir yüzü ak,
Bir yüzü kara
Almış bir sefalet
Yaşıyoruz (?)
Yaşıyor isek nasıl?
Perde yüzü görmemiş insanların
Oturamadığı bomboş koltuklar,
Yazarın koyduğu kurallar;
Bu toprak, bu hava,
Bu çiçek, bu doğa,
Bu mizansen trajedi...
Bir ucunda ben,
Diğerinde sen.
Ben çıkarım sen inersin,
Sen çıkınca da ben.
Elini çeker ya asabi duygular
Sağım solum sobe
Kim yaşıyorsa o ebe
Ölenlerin oyunu bu
Kalanların ağıtından kime ne?
Zaman kedere aşık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!