Onursuz Dostlar Şiiri - Yılmaz Tosun

ONURSUZLAR

ey çevremdeki şahsiyetsizler,ey yüzüme gülüpte arkamdan kuyumu kazan onursuzlar,
herbir darbenize tahammül ederdimde,beni yüreğimden yaralayan oyununuza hiç alışamadım,
ben bilmem arkadaş oyun oynamayı ben hayatımı hep gerçeklerle yaşadım.
ben hiç bir kula sizingibi şerefsizlik yapmadım,
ben namusumuda sizler gibi ayaklar altına alıpta harcamadım bu uğurda tüm çabamı.
ne birine iftira atıpta kalleşçe onunla dalgamı geçtim,ne de onu küçük düşürecek bir şerefsizlik yapabildim.
bilemedim en kötü şerrin arkadaştan,dosttan geleceğini,bilemedim kendi ellerimle verdiğim silahın birgün bana çevrileceğini.

hani nerdesiniz şimdi,ben yıkıldım ey dost,ben yıkılıpta örenlerle çevrildim,ben yıkılıp taşlarım ise her biri başka yerlere fırlatıldımm.
ben onurumu,şerefimi,benliğimi yitirmedim ama sizler gibi şerefsizler yüzünden dostlarımı yitirdim.
şimdi arkamı dönemiyorum güveneceğim bir dostuma,şimdi bir mekanda bir olupta iki tek atamıyorum paylaşamıyorumda dertlerimi,
ne birgün olsun güle biliyorum,nede içimdeki insan sevgisini verebiliyorum,nede bir dostumun boynuna sarılıp,
doya doya ağlaya biliyorum.
şimdi mutlumusunuz,şimdi sizlerin gözlerinizdeki ışığa bakmak istiyorum,
şimdi sizlergibi bir dost kazandığım için kendime küfürler edip her aklıma gelişinizde içimdeki resimlerinizi yakıp-
yüreğime vurduğunuz kinle isimlerinizi içimdeki ateşle dağlıyorum.
yenildim hepinize yenildim,yıkıldım,bittim.
şimdi kara bir gecede kimseler görmeden bir savaştan galip çıkmış edanızla sevinin,hadi neden susuyorsunuz,
şimdi alın elinize meşalenizi ışıtın bakalım karanlık yüreğinizi,
hadi neden duruyorsunuz artık benden akan bu göz yaşlarıyla temizleyin bakalım içinizdeki kötülükleri,
hadisenee neden konuşmuyorsunuz,neden almıyorsunuz kellemi kesip,neden bir zamanlar sizinde yer aldığınız beynimi-
kalbimi sökmüyorsunuz yerinden,
çokmu zordu,çokmu imkansızdı alıp elinize harbi bir adam gibi sıkamadınızmı kurşunu,neden çokmu imkansızdı boynuma-
bir dar ağacında imliği geçiripte sandalyeyi çekmek çok mu zordu....

şimdi kurtuluyorum hepinizden sizin yapamayacağınız yürek isteyen hareketi ben yapıyorum kendime.
sıkıyorum beynime sizin sözleriniz gibi kurşunları,şimdi yok oluyorum sizin gibi onursuzların şerefsizlerin dünyasından,
yok oluyorum içimdeki nefretle kinle yok oluyorum işte şerefsizlerin kol gezdiği bu ellerden yok oluyorum..yok oluyorum

YILMAZ TOSUN