Herkesin içinde derin bir yara vardı.
Herkes herkesi daha mutlu sanıyordu.
Herkese farklı bir herkes görünüyordu
Umutlu olan herkes değildi.
O herkes ne yazık ki acıların beşiğiydi.
Karanlıktı tüm yollar.
Açılan yeni kapılarla tekrar yazılıyordu destanlar.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta