Onur Şevik Şiirleri - Şair Onur Şevik

Çağrıma cevap ver.
Aydınlığın, ve karanlığın rengini anlat bana...
Yüreğimin derinliklerindeki,
Aşkımızın temelindeki fay hatlarını anlat...

Yaramın sızısına cevap ver.

Gündüze sormak lazım karanlığı,

Çünkü rengi zıt sevdası aynı.

Söndüremez kimse bendeki bu yangını,

Üşüyorum.
Susuyorum.
Düşünüyorum.
İçimden konuşuyorum yine,
Kapadıkca kapıyor
Açtıkca açıyorum içimi ama

Gidene kalmı dedik,
Öl mü dedik yaşayana?
Sevene sevmemi dedik,
Ağlamı dedik gülene...

Kış mı dedik bahar yağmuruna,

Benim suçum yok ağlamak geliyor içimden,
Tebessümlerim hep yüzeyden dertlerim derinden,
Varlığımdan dahi haberin olmadı benim gibi birinden,
Mevlam ağlamayı yüreğime vermiş, gözlerime vermemiş ki..!

Nasıl bir haldir bu? dökülür dökülür boşalmaz içim.

Dillere destan bir sevda
Görmüyor musun?
Bak işte orada
Yanı başında arama
Orada
Gömleğinin sol yanında

Dur!
Birşey unuttun ardında
Kendini
Benliğini
Sevgini
Herşeyini.

Saat gecenin bir yarısı
İstanbul sahilinde düşlerim
Dalgalar kıyılara vurur
Ben ıslanırım sırılsıklam.

Susmuşken koca şehir

Kalk ayağa Mısır
Sen kalkarsan Musa gelecek
Şehadet'e ermiş askerler düşecek göklerden
Doğrul kardeşim
Zulüm elbet bitecek..

Çok uzun zaman geçti
Çok uzun zamandır taşıyor bu yürek bu yarayı
Ne olursun uzakta durma bana
Gözlerime bakarak, söyleyebileceğin birşeyler olmalı..

Nefretini akıt gözlerime