Tek tek dökülüyor saçlarım
ve her birinde beyaz simgeler var
Yüzümde bi sarartı;
yoklugundan dolayı
Gülümsemeyi Unutmuş yüzüm
gölgesinde oynardım
karanlıgın
çocukca oyunlarımı sergilerdim
insanlar yerine; sokak köpeklerine
Bir kapı kapandı öncesinde
koyu bir sessizlik çöktü geceye
sadece bir ıslak mendil kaldı elimde
söylemedim söyleyemedim...
usulca baktım pencereden
hava bozuk
yüregim isyan çıglıklarında
bedenimse çırıl çıplak
yalın ayakla basıyorum kaldırıma
geceden kalma cemreyi adımlıyorum
kar yagmış üzerime
iliklerim donmak üzere
kas katı kesilmiş vucudum
yalvarıyorum
ben ölmeyi istıyorum.
çok düşündüm ölümü
tadını bilmedigim bir meyva gibi
hep tatmak istedim.
hem korktum hem heycanlandım
içimi tarifsiz duygular sardı
Ben Bilmedim sevmenin ne oldugunu.
Yüregim Daima Öksüz Kuşlar gibiydi
Her Bahar Geldiginde Göç Etti
Elden Ele Başka Gönüllere
Adım Çıktı Bu Yüzden
göküyüzü yıldızlar doluysa
her gece
yatagına tek uzanıyorsan
bakışların boşlugu süzüyorsa
cılız bi ses duyuldu öncesinde
ve ardı arkası kesılmeyen çıglıklar başladı
biri bagırıyordu ama belli olmuyordu
bir erkek sesi yankılandı çevrede
başım egik yürüyordum
attıgım her adım;
kalp atışımı simgelıyor du
korkuyordum
gözlerim bir noktada sabitlenmiş
soguk hava da aldıgım her nefes
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!