Daha aşkla tanışamamın keyfi var yaşam heyecanımda
Yıpranmayışından belli hayat defterimin
kıvrışık olmayan yaprakraklarının
Nefes alıp vermek kadar zorunluluğu var
aşkı yaşamanın
Fakat kaybolmasından korkuyorum
Esirgeme çehreni biricik korkağım
Gardını aldığın, sevdalı bakıştır sadece
Hem biata, hem sevdaya adanmışlık olmaz
Ormanın bile kanunları varken
Yolsuz yordamsız mutluluk istemek neden
Garantili, istikrarlı bir sanal yaşam,
Sen sen değilsin bir kere,
Yaşadığın hayat başkasının,
Omuzlarında onca yük.
Elalem baskısıyla rezil olma kaygın
Eller yad eller ne derlere saygın
Güya ‘protokol ve görgü kuralların’
Tüm ikaz ve uyarı sinyallerime rağmen
Yeğledin elemini çekmeye ayrılığın
çok ara verdik,
iri gölgesinde çaresizliğin,
yitirdik tensel temasımızı,
dahası da tinsel.
kaz ayaklarım kırış kırış,
Yine yeni yeniden oturdum tahta iskembleye,
Bodrum mavisi kıçım,
Yine bir poyraz Kalimnos’umsu,
Çaprazdan yarıyor deli hınzır!
ne garip aşkın içinde yitirmek seni
uğraş bile veremeden
kavga edemeden yenilmek
masum insana bile hasım eder bu aşk
bencilce sevmek ister gönül
bencildir nefis de, bu bahiste
Gözlerinin altına yerleşmiş mor halkalar uykusuzluktan değil
Yorgunsun ama bugünden değil
Soğuk bakışlarının mimarı ben ya da sen değil
Üçüncü kişilerin vefası benimki gibi değil
Cefanın acısı bendeki sefanın keyfi gibi değil
Yıkık kerpiç evler artık badanalı değil
Ahhh gözünü sevemediğim,
Yitirilmiş kavruk hayatlarımıza mı acımalıyız ?
Yoksa ladesin tıknaz kurnazlığına mı?
Bezelyenin hazin boş kabukları,
Sofra bezindeki bir yığın evsel atık duygularım.
kalakaldın çöl tozu sarısında ıssızlığın?
insan selinin bıraktığı kokmuş balçığın bir şekilde içine saplandın?
gözlerinin irisi soldu?
yalnızlığının en irisi bensizliğinden mi mütevellit yoksa?
yoksa mütevelli heyeti mi yönetiyor hislerinin karmaşık paradoksunu?
üstesinden gelemiyor musun artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!