Onu sevmek,
Bir bahar sabahının teni okşayan yeli miydi,
Yoksa ayazlı bir gecenin en keskin soğuğunda çırılçıplak kalmak mıydı?
Belki de yazın ansızın bastıran yağmurunda ıslanmak...
Neydi ki sana âşık olmak?
Önce kendini bir yapboz parçası sanmak,
Sonra parçalanmış bir vazonun kırıkları arasında kaybolmak mıydı?
Her mutlu an için seni yanımda dilemek,
Sevilmemekle kalmayıp gurursuzlaşmak mıydı?
Bir çocuğun kırdığı oyuncağından vazgeçememesi mi,
Yoksa bir gün içten bir "seni seviyorum"u duyma inadım mıydı?
Neydi ki beni bu kadar benden alan?
Bir çocuk olmak mı,
İnatçı olmak mı,
Yoksa vazo iken kendini yapboz sanmak mıydı?
Öyleydi ki seni sevmek...
Bir gün lambadan bir cin çıksa,
Tek hakkımı,
Gurursuzluğumu unutmanı dilemek için kullanırdım.
Kayıt Tarihi : 27.8.2025 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni sevmek; hem baharın nefesiyle can bulmak, hem de kışın ayazında gururunu kaybedecek kadar savunmasız kalmaktı . Ben ,ben kalmadım üzgünüm ..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!