Onu hatırladıkça
Derin bir uçuruma yuvarlanmış gibi oluyorsan
Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek gibi
Hüzünler taşıyorsan gün boyu
O hüzünden bu hüzüne koşuyorsan
Sınıfta ,okulda, sokakta yolda
Hep onunla doluyorsan ,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta