Onsuz
Yalnız düşü eksik kalacak
mor bir sokakta kızıl saçlı bir gülüşün.
Yalnızlık, zafer marşlarıyla inletirken
gönlünün bulvarlarını,
sen sükûnet dileneceksin
en acımasız sessizlikten.
En sevdiğin dizeleri de unutunca,
bakacaksın kadehinde
öksüz kalmış şaraba.
Tutunup seni geçmişe götürecek
rüzgârın yelelerine;
sinsice sızan duman gibi
sızacaksın kanlı tarihine.
Benimse artık
böyle ürperten sessizliğin gürültüsü;
artık böyle yaşanacak zaman…
Yani artık onsuz.
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!