Onlara Şiiri - Neslihan Çelik

nehir düştü bir kelime ateş sağdı ağır ağır badem gözlü gökyüzü uykuya durdu, mateme sağır. Söyle kandil bu nasıl rüzgar, kulağım kum torbası kalkışmış bize çığlıklar. ölüm nafile miydi tanıksız mıydı bu yaşlı şölen, kırkı çıkmıştı ağıtların çoğu kırkına varmadan. sus kandil diri baş nefessizken biçare sustuysan, sus… döne döne parlarken sen her adımda el vurdular turnalarına sustuysan sen, hep sus… sön kandil seyreylersen bir daha, sön masalsan beşiğinde yüreğime ya sen beni ya ben seni….