Onlar ki sanki zincire vurulmuş mahkûmlardır beyinlerimizde
ve de birer imdat çığlığı taze yüreklerin,
Karanlığa boğduğumuz ışıklar
ve de tükettiğimiz insanlar, soluklarını...
Onlar ki çocuk oluşun kurbanı çığlıklar.
Onlar ki ağıta dönüştürdüğümüz şarkılarımız
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta