Onların elinde taş vardı, bizim elimizde gül.
Onların dilinde zehir vardı, Bizim dilimizde bal.
Onların gözlerinde öfke vardı, bizim gözlerimizde merhamet.
Onların yüreğinde nefret vardı, bizim yüreğimizde sevgi. İnsan olmanın özü, mayası sevgi değil
miydi?
Onlar bunu hiç bilmedi...
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta