Güneşin battığı gün, her yer karanlık iken
Aydınlattık dünyayı, güle dönüştü diken
Hep zifiri olsa da gönüllerde biriken
Önderimdi O benim; kalplere sevgi diken
Girift karanlıklarda boğulurken hür sanat
Koştuk berrak sevdaya tüm şeytanlara inat
Paramparça olsa da ebabilde her kanat
Tutkundu önderime ta ezelden kainat
Susuz kalan filizler kururken çoraklarda
Aşkıyla coştuk yine maşuktan ıraklarda
Kırılsa da kolumuz o kutsal topraklarda
Çağrısıyla önderin yeşerdik kuraklarda
Tükenirken umutlar yeşil sevdadan yana
Sabırlara büründük; ruhumuz kutlu manâ
Saklansa da hakikat, yalan dolsa zamana
Önderimdir gönlüme şevk veren engin ranâ
Uzun, dikenli yollar yutarken kervanları
Güneş olup çağlara dağıttık elvanları
Doyursa da toprağı mazlumların kanları
Tek önderin yoludur kurtaran insanları
Boşluk tufanlarında ölürken iradeler
Aşk verdi gönlümüze rabbani kaideler
Belirsizi sunsa da belgisiz iğdeler
Önderin sonsuz nuru bütün sisleri deler
Kayıt Tarihi : 25.12.2005 12:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mahmut Alpaycı'ya ithafen! ! !

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!