Önderime Şiiri - Mustafa Çalışkan Manisa

Güneşin battığı gün, her yer karanlık iken
Aydınlattık dünyayı, güle dönüştü diken
Hep zifiri olsa da gönüllerde biriken
Önderimdi O benim; kalplere sevgi diken

Girift karanlıklarda boğulurken hür sanat
Koştuk berrak sevdaya tüm şeytanlara inat
Paramparça olsa da ebabilde her kanat
Tutkundu önderime ta ezelden kainat

Susuz kalan filizler kururken çoraklarda
Aşkıyla coştuk yine maşuktan ıraklarda
Kırılsa da kolumuz o kutsal topraklarda
Çağrısıyla önderin yeşerdik kuraklarda

Tükenirken umutlar yeşil sevdadan yana
Sabırlara büründük; ruhumuz kutlu manâ
Saklansa da hakikat, yalan dolsa zamana
Önderimdir gönlüme şevk veren engin ranâ

Uzun, dikenli yollar yutarken kervanları
Güneş olup çağlara dağıttık elvanları
Doyursa da toprağı mazlumların kanları
Tek önderin yoludur kurtaran insanları

Boşluk tufanlarında ölürken iradeler
Aşk verdi gönlümüze rabbani kaideler
Belirsizi sunsa da belgisiz iğdeler
Önderin sonsuz nuru bütün sisleri deler