Bir gün bu can tenden çıkar gider
Gözlerin geriye hasretle bakar gider
Hayallerin gönlünde nemler gözünde
Seni gömen dostların birden çeker gider
Bu ne kederdir söyle Yakup ağlar bana
Bu ne derttir böyle İbrahim yanar bana
Âhımdan yandı ciğerim oldu püryân
O âhû hala bî-günâh gibi bakar bana
beklersin gelsin diye
acılarına son versin diye
gelmeyeceğini bile bile
her şey umut, her şeyi unut
hayaller kurarsın her dem
Gözlerimin önünde, yüreğimin içindesin
Parmaklarımın ucunda kutsal kasem
Lanet olsun Eros’a
Beni ateşler içinde yakan Prometeus’a
Darağacında kemendim saçların
İki hüküm yaftam gözlerin
Aşk bize büyük gelmişti
Sevdalar üstümüzden dökülüyordu
Kalbimiz kırık dökük
Gönlümüz yırtık sökük
Aşk mı, heves mi, arzu mu? ...
Bilemediğim duygularla yamalıydı gönlüm
yorulur kelimeler
ıslanır hayaller
gece çöker üstüme
dilimi ısırır heceler
kafa tutar fikirlerim
gönül çıkar kalbimden
sevip de kavuşamamak için kurulmuş bir düzenin adıdır dünya. hakikatte bir kumpas, sevenlerin yakalandığı yemi aşk olan bir tuzak.
aşk gönlümüzü kanatan bir oyun. akşam ezanı ile bitmeyen, anne öpünce geçmeyen.
aşkın kütüphanesinde okuma bilmeyen çocuk gibi dolaşıyorum. resimlerine bakıyorum sadece sevdaların.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!