Önder Özçam Şiirleri - Şair Önder Özçam

Hani yağmur yağarken çisil çisil
Camlar buğulanır ya,
İşte aynı öyle buğulanır gözlerim
Seni düşündükçe.
Hani bahar geldiğinde
Çiçekler açar ya,

Aşkın ateşi yüreğimi yaktığında
Ağzım dilim sustuğunda
Gözlerin gözlerime baktığında
Korkarım sevabı günahı varsa.

Akşam uykuya daldığımda

Nedir o derin bakışlardaki sır?
Nedir beni sana çeken o duygu?
Arzuhalim mi beni sana iten,
Yoksa sadece bir hayranlık mı?
Nedir o gözlerindeki ateş?
Nedir beni benden eden o duygu?

Ey hatırası uğruna hayale daldığım
Uğruna canımı yaktığımsın sen
Ey bir damla gözyaşının uğruna dünya yıktığım
Uğruna gözyaşı döktüğümsün sen

Ey güzelliği uğruna aşka kandığım

Gözlerim başka gözlere bakar mı sandın
Ellerim başka elleri tutar mı sandın
Bu gözyaşlarımı diner mi sandın
Kalbim seni beklemekten bıkar mı sandın

Gözlerim gözlerin kadar yalan değil

Seni çok seviyorum.
Çünkü;
Çünkü dediğim zaman kelimeler yetmiyor.
Seni çok seviyorum.
Çünkü;
Niye dediğim zaman nedenler hiç bitmiyor.

Ben istemedim âşık olmayı,
Yaralı bir kalple sağdan sola dolaşmayı.
Sevmedim aslında hiç kimseyi
Düşünmedim hiç böylesine beklemeyi.

Ben istemedim sevmeyi,

Öyle bir dünya düşün ki
İşte öyle bir dünya
Ne varlığı kestirebildiğin
Ne de yokluğu hissedebildiğin
Öyle bir dünya düşün işte
İçinde yaşadığın bir dünya

Sevmiştim,
Âşıktım deliler gibi.
Yıllar ve yollar
Ayırdı senden beni.
Çok zaman geçmedi,
Dönmüştüm aslında geri.

Neleri unutuyor yaşadıkça insan
Bir sevdayı unutmayı beceremedi
Her yerde hatıran nereye baksan
Seni unutmaya gücüm yetmedi

Dünya dönüyor geçiyor zaman