Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Her zaman özgurlugu arayan bır cocuktum. özgurlugun tam manasını bılmesm de belkı önumdekı sayısız kapının ardındadır dıye; hep bır sonra kı kapıyı araladım her kapının arkasından tatmadıgım yenı tatları tattım
Ilk önce umudu ögrendım ınsanlar ıcın ne kadar onemlı oldugunu ınsanların hayallerını beklentılerını bır bır ortaya koyacagını bende de hayatımın aslında bır sayı dogrusu oldugunu gordum ben sıfırın arkasındayım sıfır da gecmem gereken kapı ve bır bır sıraladım beklentılerımı s ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!