Parlıyor kalbin avucumun içinde.
Bir fotoğrafın yakıyor şehri,
Yalnızlığımı çürütüyor.
Bir bahar öncesi tomurcuk oluyorsun,
Bir bir yıkılıyor duvarlar.
Berlin değil !
Çoğul çoğul birleşiyoruz.
Bir çokluk yalnızlığı yeniyor az sonra.
Külleri mi var ediyor ankayı?
Yoksa kül mü oluyor Anka?
Duymuyorsun,
Birileri radyoyu açsın...
Vakit geldi,
Bir şarkıda bulacağım seni.
Fotoğrafın düşüyor...
Bir buğudur göremiyorum.
Karaya boyuyor biri bütün varlığımı,
Güneşe kadar seninleyim.
Sonrası yok!
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 02:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!