1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
önce sevinç ölür gerisi toprak
yorgun ve kendime ağırım
kederli ve bir nice dalgınlıktır gözlerim
soğuk ve ince bir rakı bardağı ellerimde buzmavi
buğulu ve damla damla gözyaşlarım karışıyor ezana
sesim ve hıçkırığa boğulan nefesim yangın
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta