Onay Arslan Şiirleri - Şair Onay Arslan

Hüzünlüyüm bu gece, bakıyorum mehtaba.
Bahtımızı geceye, AYı sana benzettim..
Geceleri ansızın, ciğerime saplanan,
Hasretini oklara, yayı sana benzettim..

Unutmaya calışırım,
Sen ağlama canım benim..
Ayrılığa alışırım,
Sen ağlama canım benim..

Ben ağlarım senin için,

Huzurla geçerken senli yıllarım
Dünyayı sırtladı yorgun kollarım
Seninle düzlükken hayat yollarım
Ne yaman yokuşmuş senden sonrası..

Dü-cihan cennetti sen bana yârken,

Sen deniz olmuşsun, bense çılgın bir ırmak,
Tabiatın huyudur.. beni, sana taşımak!..
Degişmem ben seni, okyanuslara degişmem,
Bir bilsen ne güzeldir, senin icin yaşamak..
Ey sevgili ne güzeldir, seninle yaşamak!..

Bahanelere sığınmaya gerek yok,
Sevgiye iki farklı gözlerden baktık..
Tüm hataları bir kenara bırakın,
Tek suçumuz; onunla "biz" olamadık..

Ne yazık bir zamanlar, seni ilah yapmıştım,
Sevmek nedir papatyam, ben ki sana tapmıştım..

Öyle çok severdim ki, gözlerin elasını..
"Benim olacak" derdim, ulan vay anasını..

Bu yağmur duracak,
Bu fırtına dinecek,
Yine güneş doğacak..
Inanın ki çocuklar,
Geceyi gündüz boğacak,
Her şey çok güzel olacak..

Sol yanımdaki yerin asla silinmeyecek
Gitsen de terketmeyen umudum kalmalısın..
Senden gayrı bu gönül kimseyi sevmeyecek
Beni hep özleminin içinde bulmalısın..

Bakanlar ki gözüme yokluğunu görmeli

Fazla nazla usandırıp
Gönlü yormuş gözü aydın..
Ümit verip hep kandırıp
Gafil vurmuş gözü aydın..

Gözden akan kanlı yaşmış

Gündüzlere güneşdin,
Gece AYdın güzelim..
Dertlerin ok olmuştu,
Sen de yaydın güzelim..

Senin olaydı derdim,