Okşayasın diye,sana saçlarımı uzattıysam;
Sıcak dudağınla,yak demedim ki
Gözlerin yay,kirpiklerin ok olmuşsa;
Bakışlarınla,kalbimi del, demedim ki
Yollarını gözlemekten,gözlerim yorulduysa;
Şu mahzun kalbimin
hep mi,kanayacaktır yarası
ağlamakla,inlemekle,
bulunur mu hiç devası
Boşuna beklemişim meğer,
Sığındım,buğulu gözlerinin
ılık,büyülü sahillerine
hadi gel,hayatı yudumlayalım
aldırmadan,o,cilvelerine
Sar beni kollarınla,bağrına
Kalbimi aç da bak;
göreceksin dikenlerinin açtığı yaramı
asla şikayetçi değilim bundan;
yaram,kanayıp dursa da
Mademki,seni görüp kokladım;
Beni, bırakıp gittin de, geri dönmedin,
bunda sen suçlusun!
gönlümle beni, hergün, kavgalı bıraktın;
söyle, şimdi mutlumusun?
Hani, sevda kokan sözlerin,
Her akşam olduğunda
hüzün çöker içime
Yaşadığım tüm dertler
girer başka biçime
Kalbim kan ağlar
kanmayın sahte gülüşüme
inledikçe yar elinden,
boğazımda düğümleniyor, her aldığım nefesim
sevmek günah mı ki?
Cehennemi dünyada gördü, bu can kafesim
Gönül, ne yar ile oldu, ne de yarsız;
Düşme, ben gibi aşka sakın,
sonra, deli sanırlar seni
ah! Kalbime bir girebilsen,
ömrünce bir daha göremezsin, sevginin böylesini
Ben mi deliyim, eller mi acep?
Gönlüm, kuru bir yaprak gibi düştü;
sürükleniyor, nefsinin hevesine.
yıllara dur diyemeden,
koşturdum sevdanın, hep o, coşkulu sesine.
Yar, suyum oldu, tuzum oldu;
Sevgi; Rabbimin,büyük lutfudur
her yaratılana
Bu duyguya,omuz silkmek, yakışmaz
hele,hiç bir insana
O, öyle bir duygudur ki;
varlığı hayat verir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!