Sonsuzlukta yalnız olmadığımı farkettim,
Benden ilerde sevdiğimde vardı,
Gözleri yere bakıyor, umutsuzca beni bekliyordu,
O yere bakarken ben ona ağlıyor,
O bana ağlarken ben ona koşuyordum,
Ne bedenlerimiz nede gözyaşlarımız kavuşuyordu,
O uzakta, ben yakındaydım,
Kavuşmak için koşuyordum ona, son kez...
Sonunda yaradan bizlerin sevgisini görmüştü,
Ben az önce, o seneler önce ölmüştü..
Kayıt Tarihi : 18.2.2001 18:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!