Karanlık geceyi hüznüme katıp
Derdimi, tasamı ona anlattım.
Yaren edip, kucağımda uyutup
Aşkımı, sevdamı ona anlattım.
Dokunsam tenine, ay mahzunlaşır
Bu yürek alışık, her yükü taşır
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Tanınmış bir ayak, bu kalıp mesnevi de bolca kullanılıyor ancak anadolu ozanlarının şiirlerinde de bu ayağa yakın ayaklar mevcut. Bu ayağın içinde pek te fazla değişiklik yapılamıyor. Yine de hoş bir şiir, tebrik ediyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta