Ön Yargı
Önceden çizilmiş yollar,
Bilmeden yürüdüğün sokaklar,
Daha adım atmadan düşlenen sonlar,
Ön yargı işte, en büyük duvar.
Görmeden, duymadan, sormadan,
Kim bilir kaç dostluk soldu zamansız,
Kaç gülüş yarım kaldı,
Kaç hikâye hiç başlamadan bitti.
Belki de başka bir renkti,
Gözünde siyah sandığın,
Belki de dosttu, düşman diye sustuğun,
Bir adım atsan çözülürdü tüm düğüm.
Kır zincirlerini, kaldır duvarlarını,
Öğrenmekten, anlamaktan korkma,
Her insan bir dünya, her fikir bir ışık,
Ön yargıyı bırak, hayata dokun.
Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 02:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!