Ömür Uyanık Şiirleri - Şair Ömür Uyanık

Bu sabah yanlız uyandım
Anne gitmişsin
Ben uyurken beni terketmişsin
Kalbimin her parçasını içine hapsetmişsin.
Her yerde dedikodular vardı
'Bu hain kadın kocasını aldattı'

Giderken insanın yüreğinden dökülen nedir?
'Sen çok iyisin' demek dindirir mi acıları..
Kalanların gözyaşı biten aşkların bedelidir
Kalmadı zati sevginin hiçbir alacası

Şimdi geç karşısına aynanın, dök içini, ağla!

Kalp ile gözler arasındaki bağın en sağlam kanıtıymış bu;
Gözlerine bakınca kalbimin boşlukta kayboluşu,
Kalbinden uzaklaştıkça gözlerimin yaşla doluşu..

Gözlerinin nemi bile kalbimi yakıyor,
Gözlerimden senin gözyaşların akıyor.
Nolurdu kalbin benim için atsaydı,
Ruhun yanlız bana ait olsaydı.
İlk aşkım sensin zaten, son aşkım da sen olmalısın
Sen başkasına yanarken

Sensiz yaşıyorum hergün ben bu dünyayı
Yanımdasın sanıyorum sen kokan her rüyayı.
Gözündeki gözlük olsam, sadece bana baksan
Pembe küpen olsam, sadece beni duysan.
Ufak ellerinden tutsam, yanlız benim olsan
Bi daha hiç bırakmasam, hep bende kalsan.

Bir kalbi anlamak ne yıllarını alır
Ne de dürüstlüğü görmek sürer yıllarca
Bir insanı tanımak sade bir andır
Düz giden bir yolda karşılaşılmışsa

Bir hayal kurarım tüm insanlar mutlu

Aşkı saklamış periler saçının her telinde
Sevgi izi kalmış okşarken, yorgun ellerimde.
Melekler gezinirken o masum teninde
Bir kaçış yolu aradım hergün sensizliğimde.
Mis kokunu rüzgarda bırak, hissetmiyeyim sensizliği
Sensiz çözmenin yolu yok kalbimdeki düzensizliği

Ben seni değil sevgilim
Senle geçen günleri özledim

Ne tuttuğum eli, ne hissettiğim nefesi
Tek aklımda kalan ayrılığın solgun sesi

Bu sabah senle uyanıyorum
Rüyalarıma giriyor gözlerin
Ben sana ağlıyorum.
Düşlerimde yaşıyorum sensizliği,
Melekleri kıskandıracak yüzündeki güzelliği,
Özlüyorum hep bitanemi.

Kaç zaman geçecek daha sen olmadan
Sensiz yıldızlar güzel gelmiyor.
Yokluğunda eser kalmadı kırılmış gururumdan
Gözlerinin yerini hiçbir gökyüzü tutmuyor.
Aşk kokan avuçlarında ölmek isterim ben
Okyanus misali gözlerinde ıslanmak.