Zemheri ayında gonca açan gül
Kırağı düşende bülbül ötmez ki
Gelinlik içinde rayha saçan gül
Soysuza varırsan bacan tütmez ki
Sevda diyarına yelken açarken
Huzurlu bir hayat hayal ederken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var