Ömrün Çıkmaz Sokakları Şiiri - Musa Yaşa ...

Kuru bir nefestir başlangıcı
Can simidi gibi ömrün
Hayatın kalbine saplı
Paslı bir hançerin
Bir ucundan bir ucuna
Nihayetsiz adımlar savurmak
Ve zamanın sessizliğinde
Issız bir köşede çıldırmak

Yaşamak, yaşamak, yaşamak
Nereye kadar bu bilinmezlik
Ömrün şu çıkmaz sokaklarında
Neyi görüyor gözler
Hangi seste takılı kulaklar
Ve ne yana doğru koşuyor
Sahipsiz, yorgun ayaklar

Nedir bu meçhul hayat
Kimin şu hızlı gölgeler
Saat kaçı geçiyor
Peki ya zaman
Hani şu hiç anlaşılamayan
O nerde geceliyor

Bilinmeyenler belli işte
Yalnızlıkla örülü bir ömür
Dönüşsüz yollarda zaman
Ve bilinen de belli
Sonsuzluğa yürüyen gerçek
Ölümdür; anlaşılan.