Ömrün Biter Şiiri - Özdemir Koca

Bir ayağın kayar düşersin yerde,
Yürümeyi öğrenirsin düştüğün yerde,
Dağlar sıra sıra dizilir giderken yola,
Bu yolda yaşlanırsın bir hiç uğruna.

Saatler durmaz gider akrepler sokar,
Yelkovanlar döndükçe uykular kaçar,
Sen hep ebedi sanırsın bu kainatı tabi,
Bu yolda senin de tüm ömrün biter.

Sevmek üç gündür mezarında ağlanır,
Bir mezar taşı dikilir başına zaman gelir,
Bir Fatiha okunur o da nasip olursa,
Bu yolda senin de tüm ömrün biter.

Hiç kederlenme bir gün ölürüm diye,
Ömür zaten bahşedilmiş bir hediye,
Veren Allah, alan Allah üzüntün niye,
Bu yolda senin de tüm ömrün biter.

Geçer zaman anlamazsın çocukluğunu,
Büyürsün nefis örter ölümün üstünü,
Yaşlanırsan anlarsın yaşanacak ölümü,
Bu yolda senin de tüm ömrün biter.

Özdemir der sanma dünya senin malın,
Nerede kaldı söyle ruhu Reşit Harun'un,
Elindedir ruhun o gelecek Azrail'in.
Bu yolda senin de tüm ömrün biter.