Ömrümü Yıllar Götürdü Şiiri - Mehmet Pos ...

Mısra mısra dokuduğum;
Ömrümü yıllar götürdü
Yandı, bitti varım, yoğum;
Tükendi küller götürdü

Rahat durmuyor rakipler
Türlü oyunlar tertipler
İnsanlıktan uzak tipler
Savurdu yeller götürdü

Gönül dağımı yaktılar
Dolu destimi döktüler
Hayellerimi yıktılar
Hevesi seller götürdü

Her türlü insan tanıdım
Kırıldı kolum, kanadım
Çeşme başında susadım
Suyumu göller götürdü

Arsızlar bedeni soydu
Kem gözler seyire doydu
Var olan udu, umudu
Kuruyan güller götürdü

Çözen çıkmadı sorumu
Herkesin farklı yorumu
Bıçak sırtı huzurumu;
Dikenli diller götürdü

Yürüdüysem dur dediler
Sana yasak tur dediler
İçten hayel kur dediler
Arzumu yollar götürdü

İlaçlar azdırdı derdim
Baharımı kışa verdim
Buz üstüne hasır serdim
Halımı eller götürdü

Dürüstlere vahşi dendi
Yalancıya yahşi dendi
Net görene şaşı dendi
Aklımı tüller götürdü

Postallı rahat yok sana
Zaman çetin, anlasana
Harap oldun yana yana
Mecnunu çöller götürdü

Mehmet Postallı / 2025