Yüzüm gülerdi benim, kalbim binlerce çiçekler açardı.
Kanatlarım yaralı, mısralarım karanlık kaldı.
Şimdi her gün ölüyorum bir damla kan akıtmadan.
Ben sana vatandım, bayraktım, dokunulmazdım.
Ben sana ölüme koşan 57.Alaydım.
Çanakkale değildim belki ama ömrümü serdim geçilmemek için.
Ama Çanakkale bile bu kadar pusu görmedi.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta