Ömrüm Şiiri - Arif Alabey

Umutsuz bir umutla bomboş hayalle,
Bu sonsuz alemde eriyen şu ömrüm.
Bir kırık sazla bir kopuk telle,
Kendine bir beste arayan şu ömrüm.

Rotası belirsiz bir gemiye binmiş,
Aşktan yoksun sevgi ateşi sönmüş,
Fitilsiz yanan lambaya dönmüş,
Yanmayıp bir kenarda duruyor şu ömrüm.

Dost bildiklerinden nasibini almış,
Gözleri nemlenip yaşlarla dolmuş,
Ağacı kuruyup dalında kalmış,
Hazan yaprağı gibi şu ömrüm.

Sabır kalmamış umut yıkılmış,
Yağmur olmuş damla damla dökülmüş,
Meçhul bir rüzgarın peşine takılmış,
Ölüm sana varıyor şu ömrüm..