Yine yer küresi döndü dolandı
Hoş geldin yeni gün Nevruz merhaba
Mart dokuzu çıktı sular bulandı
Hoş geldin yeni gün Nevruz merhaba
Şöyle bir düşündüm ezeli dünü
Gün on yedi Temmuz yıl iki bin beş
İmam Bekir sana kullar ağladı
Son yolculuğuna herkes oldu eş
Yürüyen ayaklar kollar ağladı
Senin kalbin benzer güneşe aya
Bir lider yetişti Sivas İlinden
Ömrü kısa oldu gözler ağladı
Aşamadı karlı dağın belinden
Helikopter düştü yüzler ağladı
Kahraman Maraş’ın ulu dağları
Helikopter düştü acımız derin
Bir acı saplandı döşüme oğul
Emir hak’tan kara yazın kaderin
Sen girdin rüyada düşüme oğul
Yolcular bu derde nasıl dayandı
On dört nisan bin dokuz yüz yetmiş üç
Boğularak canın alındı oğul
Sele kapılması kolay mıdır hiç
Pek kötü durumda kalındı oğul
Mehmed’im Mehmed’im ölü Mehmed’im
Düşen bilir karlı dağın başını
Üşüyorum anam çok üşüyorum
Çok özledim ekmeğini aşını
Üşüyorum anam çok üşüyorum
Aşamadım anam karlı dağları
Söylerim söylerim dostlarım dinler
Senin varlığını güzelliğini
Kabul etti bunca insanlar cinler
Senin varlığını güzelliğini
Sen yarattın yeri göğü uzayı
Söyleyiniz müminler
Lâilahe illâllah
Boş geçmesin bu günler
Lâilahe illâllah
Helâl lokma yiyelim
Türk’ün bayrağını tanıtam size
Türk’ün öz kanıdır özü kırmızı
Gökteki ay yıldız verilmiş bize
Bir tan yeri gibi bezi kırmızı
Ne güzel bir varlık bu güzel bayrak
Gün üç eylül bindokuzyüz kırk yedi
Geldim girdim dünya denen hana ben
Ağladım annem sus ağlama dedi
Gözüm açtım baktım bu cihana ben
Oğlumuz tombulca bir er dediler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!