Ömer Onbaşı Şiiri - Şakir Yemenli

“ Anamın ninesi Havva Anıl’ın dilince”

Kara bulutlar çöktü ülkemize
Bir haber geldi Ömer’ime,
Çanakkale’den.

Toplanın tezden
Diyerek yağız delikanlılara
Vatan düşman elinde
İnlerken, Ömer Onbaşı
Civanımın yirmidir yaşı
Gittin, gelmedin bir daha
Sesini duyar gibiyim;
Kucağımda yedi aylık bebeğim.

Komutanım dedin, bir deha
Adı “Mustafa Kemal; ”
Konuşmadık; ama olduk hemhal!

Dilinden düşmedi; Ömer’imin felâh-ı vatan;
Vatan dedi, önce vatan!
Bizden bir can var, bir de kan;
Kızımız Ümmühan
Belli bizdeki iman
Galebe çalacak elbette Yaradan!
Sesini duyarım ta Çanakkale’den

İzmir’in bağları yeşerirken
Acı haberinle geldi künyen
Dediler: Çanakkale’ye giremedi düşman
Al kanlar içinde bayrak oldun
Arş-ı alâda saltanat kurdun
Yiğidim, şehidim,
Hey, Ömer Onbaşı!
Civanımın yirmidir yaşı.

Kan akıttınız, can verdiniz;
Kalmadık biz, vatansız ve bayraksız.
Yıldızınız parladı arş-ı alâda
Göründünüz bir an semâda
Kırdınız çelik ağları bir anda
Sakarya’da Dumlupınar’da

Hikâyeni-zi anlatacağım balamıza
O balasına, o da balasına…
Destan kahramanları unutulmaz,
Çelenklerle anılmaz.
“Hafıza-i beşer nisyan ile malûldür” derler;
Ama-gerçek- hikâyenizi öğrenecek ve yazacaklar.

28.02.2005/ Pazartesi