Ömer Kurt Şiirleri - Şair Ömer Kurt

Seni tanımadan önce mutsuzdum
Ellerim boşluktaydı umutsuzdum
Leylasını kaybetmiş Mecnun gibi
Dertlerimle baş başa aç susuzdum

Adamın biri bir şey söylemişti

Teşrif ettiler dünyamıza hanımefendi
Yıllar önce bir SEHER vakti

ALTUN gibi bir kalbi vardı
İnsanlara muhabbeti dünya kadardı

Severdim yalnızlığı
Seni tanımadan önce
Sonra anladım ki
Sevdiğim yalnızlık değil
Sıkıca tüm benliğimi
Saracak doyasıya

Çukurca’da, Zonguldak’ta, Erzincan’da
Kalplerimiz acıyla doldu bir anda
Türkler için karanlık olacak bu yıl
Karabağ’da kan ağlıyor öte yanda

Önce çığ düştü yaktı ciğerimizi

Ağrı denilen küçük köyüm
Büyümüşte bir kasaba olmuş
Nedense gelmedi hiçbir zaman
Beklediğim o kırmızı dolmuş

Günlerce çalışıp emek verdiğim

Yakışıklıyım ama göbeğim var
Yıllardır giydiğim paltom bana dar
Dostlarım da uğraşıyorlar lakin
Bulamadım cüsseme uygun bir yar

İster topla ister çarp istersen böl

Arıyorum
Seninle mutsuz olduğum
Her gece kahrolduğum
Günleri
Arıyorum
Her gün sebepsiz darılıp

İlk günden başlayıp son güne kadar
Sağ olsun kim olduysa alakadar
Gurbetten sılaya dönsekte yine
Dertler yolumuzda hep gizli radar

Yokluk cebimde yaradır kanayan

Yanımda olmanı ne çok isterdim
Aşkının kor gibi yaktığı şu an
Sarardım seni bütün benliğimle
Ellerinle elimi tuttuğun an

Mazimde ne varsa unut istersen

İnsanlar,
Sevdiklerinden ayrılıp ta
Uzaklara gittikleri zaman
Kalplerine bir hüzün dolar
Dayanılmaz bir özlem
Ve yakıcı hasret yükü